Aanslag geheime commissielonen: een stand van zaken

De aanslag geheime commissielonen blijft beroeren. Hoewel de wetgeving ter zake het afgelopen decennium herhaaldelijk werd aangepast, blijft de correcte toepassing in bepaalde gevallen onduidelijk en onzeker.

In dit seminarie krijgt u een overzicht van de huidige stand van zaken van de bijzondere aanslag geheime commissielonen. Hierbij wordt de interpretatie die de administratie aan art. 219 WIB92 geeft met het oog op de toepassing ervan in de praktijk, getoetst aan de woorden van de wet. U krijgt hierbij een overzicht van de wetgeving en de diverse aanpassingen, en van de standpunten van de rulingcommissie, de rechtspraak en de rechtsleer. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de verschillende mogelijkheden die bestaan om aan de aanslag geheime commissielonen te ontsnappen.

De bijzondere aanslag geheime commissielonen wordt niet toegepast als de genieter van ten onrechte niet op fiches gerapporteerde vergoedingen of voordelen van alle aard op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffend aanslagjaar. Het Hof van Cassatie oordeelde enkele jaren geleden dat een genieter in deze context op ondubbelzinnige wijze is geïdentificeerd, als de Administratie in staat is om binnen de toepasselijke aanslagtermijn een aanslag in hoofde van de genieter te vestigen. Recentelijk heeft het Antwerpse hof van beroep in twee arresten een interpretatie van deze cassatie-uitspraak gegeven in het geval er meerdere genieters zijn van een niet gerapporteerd voordeel van alle aard.

Ook de thematiek van de verdoken meerwinsten komt aan bod. De bijzondere aanslag wordt gevestigd op de verdoken meerwinsten die niet onder de bestanddelen van het vermogen van de vennootschap worden teruggevonden, tenzij ze het gevolg zijn van een verwerping van beroepskosten. Het Hof van Cassatie heeft de verdoken meerwinsten die niet onder de bestanddelen van het vermogen van de vennootschap worden teruggevonden, reeds in 2014 gedefinieerd als de door de Administratie vastgestelde verzwegen of verborgen gehouden winsten die niet begrepen zijn in het boekhoudkundig resultaat van de vennootschap en derhalve evenmin onder de bestanddelen van de vennootschap konden worden teruggevonden. De bewijslast terzake rust op de Administratie. In een recent arrest vult het Gentse hof van beroep de omschrijving van wat onder "verdoken meerwinsten" moet worden verstaan, zodanig aan dat ook de toekenning van een subsidie aan de vennootschap onder de toepassing van art. 219 WIB92 kan vallen indien deze verborgen wordt gehouden.  

Komt eveneens aan bod in het seminarie, recente rechtspraak waarin het Hof van Cassatie zich uitspreekt over de vraag wat het lot is van de btw wanneer de verdoken meerwinsten voortvloeien uit verrichtingen (leveringen, enz.) die onderworpen zijn aan btw, en meer bepaald de vraag of de grondslag waarop de bijzondere aanslag wordt toegepast dan verhoogd moet worden met de btw.