Fiscale termijnen en de strijd tegen fiscale fraude: mag het iets langer?

De aanslag- en onderzoekstermijnen inzake inkomstenbelastingen hebben anno 2022 een heus parcours afgelegd. Nu blijkt dat de wetgever nog een versnelling hoger wil schakelen.

De wetgever heeft de laatste jaren getracht om de fiscus meer mogelijk wapens te geven om fiscale zondaars op te sporen en te straffen. 

Het tweede actieplan tegen fiscale en sociale fraude schakelt nog een versnelling hoger.  Uit het recente voorontwerp van Wet houdende diverse fiscale en financiële bepalingen blijkt dat de wetgever fundamentele wijzigingen aan de bestaande aanslag- en onderzoekstermijnen in het vooruitzicht stelt. 

Zo wordt overwogen om voor niet- of laattijdige aangiftes een 4 jarige termijn als uitgangspunt te nemen. Bovendien is men voornemen om de fiscus ook voor specifieke of complexe aangiftes een aanslag- en onderzoekstermijn tot tien jaar  te voorzien. Als klap op de vuurpijl voorziet men bij fiscale fraude een verlening van de termijnen tot 10 jaar.

De wetgever wil ook de onderzoeksbevoegdheden van de fiscus meer afdwingbaar maken, door het mogelijk te maken om de medewerking bij fiscaal onderzoek af te dwingen via het opleggen van dwangsommen aan onwillige belastingplichtigen. 

Wat is de impact van het actieplan? Ziet u nog de bomen door het bos van de fiscale termijnen? 

Het voorontwerp van wet heeft een fundamentele impact op de klassieke aanslag- en onderzoekstermijnen. Het bestaande systeem van aanslag- en onderzoekstermijnen van 3, 7 of 10 jaar, aangevuld met bijzondere aanslagtermijnen (art. 355, 356, 358 WIB) wordt helemaal omgegooid. 

Tijdens dit seminarie krijgt u een overzicht van hoe de wetgever het nieuwe systeem heeft uitgetekend inzake de onderzoeks- en aanslagtermijnen in de inkomstenbelastingen. Daarbij zullen we uiteraard bijzondere aandacht besteden aan de fundamentele omwentelingen die het voorontwerp van wet in het vooruitzicht stelt. 

In het seminarie zullen de verschillende termijnen die inzake inkomstenbelastingen van toepassing zijn bij de taxatie- en geschillenprocedure op een rijtje te zetten. Achtereenvolgens wordt aandacht besteed aan: 

1. de termijnen die de wet oplegt voor het bewaren van boeken en bescheiden; 
2. de normale en bijkomende controletermijnen om de fiscale toestand van de belastingplichtige te bepalen; 
3. de gewone, verlengde en buitengewone aanslagtermijnen waarover de fiscale administratie beschikt om de belasting te vestigen; 
4. een kort overzicht van de vergelijkbare termijnen inzake btw
5. de termijnen die de wet aan de belastingplichtigen toekent om de gevraagde belasting te betwisten of om ontheffing te vragen;
6. de werking in de tijd van de nieuwe (verlengde) aanslag- en onderzoekstermijnen.

Daarnaast gaan we ook in op het voornemen van de wetgever om de afdwingbaarheid van de onderzoeksbevoegdheden te versterken. Wat zijn dwangsommen? Wanneer zal de fiscus deze kunnen opleggen? Wat met de rechten van de belastingplichtige?